Głoski
Encyklopedia PWN
fonem
podstawowa jednostka fonologiczna stanowiąca teoretyczną abstrakcję w stosunku do głosek;
[gr. phṓnēma ‘dźwięk’],
zespół dźwięków wydawanych przez człowieka i zwierzęta, z wykorzystaniem aparatu głosowego.
bezwzględny i. oznacza długość trwania określonej jednostki fonetycznej (głoski, sylaby, jednostki rytmicznej itp.) mierzonej w milisekundach; względny i. jest pojęciem fonologicznym i odnosi się do różnicy rozciągłości czasowej 2 lub czasem większej liczby jednostek fonetycznych (niemal wyłącznie fonemów), takich samych pod innymi względami, w analogicznych warunkach;
szacuje się, że na świecie jest ponad 4000 języków;
językoznawca;
litera
znak graficzny głoski, właściwy pismom zw. alfabetycznymi, jak np.: fenickie, hebrajskie, gr., łac., cyrylica;
[łac.],
