Koneczna-Świderska Halina
 
Encyklopedia PWN
Koneczna-Świderska Halina, ur. 25 VII 1899, Strugienice k. Łowicza, zm. 29 III 1961, Warszawa,
językoznawca;
od 1937 czł. TWN; od 1951 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, od 1946 kier. Inst. Fonetycznego; gł. prace z zakresu fonetyki pol. i ogólnej, dialektologii, składni, m.in.: Dialekt Księstwa Łowickiego (1929), Próba objaśnienia przegłosu w językach słowiańskich (1932), Charakterystyka fonetyczna języka polskiego na tle innych języków słowiańskich (1965); wraz z W. Zawadowskim wydała pierwsze w Polsce Przekroje rentgenograficzne głosek polskich (1951) oraz Obrazy rentgenograficzne głosek rosyjskich (1956).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia