Głoski

Encyklopedia PWN

[łac. anticipare ‘poprzedzać’],

językozn. przyczyna upodobnienia wstecznego, polegająca na przedwczesnym wykonaniu ruchu artykulacyjnego głoski poprzedzającej inną głoskę,

artykulacja

[łac. articulare ‘wymawiać wyraźnie’],

językozn. ruchy i układ narządów mowy (np. języka, warg, podniebienia miękkiego, wiązadeł głosowych) podczas wymawiania poszczególnych głosek; także wymawianie głoski.

eufonia

[gr. euphonía ‘dobre brzmienie’],

językozn. harmonijne, przyjemne brzmienie głosek; także unikanie połączeń fonetycznych głosek odczuwanych jako trudne,

koartykulacja

[łac.],

termin używany w fonetyce w 2 znaczeniach:

obstruenty

[łac. obstruens ‘blokujący’],

klasa głosek obejmująca głoski zwarte, zwarto-trące i trące.

om,

w hinduizmie święta sylaba (akszara), połączenie 3 głosek (aum) reprezentujących triadę bóstw: Brahmę Wisznu i Śiwę, związana ze staroindyjskimi koncepcjami stwórczej mocy słowa oraz kosmologiami, w których słowo poprzedza bogów i Wszechświat;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>