purytanie,
ruch reformatorski w łonie Kościoła anglikańskiego (1560–1660), dążący do usunięcia z Kościoła wszelkich cech katolicyzmu celem zachowania czystości doktrynalnej (łac. puritas, stąd nazwa) w duchu zasad pierwotnego kalwinizmu.
purytanie
Encyklopedia PWN
Dążyli do zapewnienia Kościołowi niezależności od władzy królewskiej, za co byli prześladowani przez Elżbietę I i jej następców, traktujących te dążenia jako przejaw opozycji polit; w XVII w. w Anglii purytanami nazywano wszystkich przeciwników absolutyzmu i rzeczników władzy parlamentu; prześladowani w kraju, purytanie szukali (od 1620) schronienia w koloniach angielskich w Ameryce Północnej (Massachussets, Connecticut); w Anglii działalność purytan przybrała charakter ruchu reformatorskiego o charakterze religijno-społeczno-politycznym, propagującego surowy tryb życia i rygoryzm etyczny (m.in. ścisłe przestrzeganie zakazu pracy w niedziele), który objął swym wpływem szerokie kręgi społeczeństwa angielskiego.
