kaliber
 
Encyklopedia PWN
kaliber
[niem. < arab.],
jeden z podstawowych parametrów techn. broni i amunicji:
1) najmniejszy wymiar średnicy przewodu lufy broni palnej, wyrażony w mm (np. 7,62 mm, k. wielu pistoletów) lub w calach: w USA w setnych częściach cala (np. k. 0,30 cala — oznaczenie 0,30", odpowiada 7,62 mm), a w Wielkiej Brytanii w tysięcznych częściach cala (np. 0,300 cala — oznaczenie 0,300"); 2) w lufach gładkich nominalna średnica przewodu lufy, a w gwintowanych — średnica przewodu lufy, mierzona między występami; 3) względny skok gwintu lufy albo względna długość lufy, np. jeżeli działo 155 mm ma lufę dł. 52 k., oznacza to, że długość lufy wynosi 155 · 52 = 8060 mm; 4) do połowy XIX w. liczba kul ołowianych o średnicy równej średnicy przewodu lufy, którą można wykonać z 1 funta ang. ołowiu (tzw. wagomiar, system nadal stosowany w broni myśliwskiej); 5) dawniej masa (w funtach) wystrzeliwanych kul; obecnie w podobny sposób jest określany k. bomb lotn. (wyrażany w kg); 6) k. naboju (pocisku) — oznacza się tą samą liczbą, co k. broni (mimo nieznacznych różnic); przy opisywaniu nabojów oprócz k. podaje się drugą liczbę określającą długość łuski (np. 7,62 × 51 mm); 7) największa średnica korpusu pocisków rakietowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia