• złoże,
    naturalne nagromadzenie kopaliny w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni, w takiej formie i ilości, które umożliwiają jej gospodarce wykorzystanie obecnie lub w przyszłości.
  • złupkowacenie,
    geol. → łupkowatość.
  • zmarzlina wieloletnia, wieczna marzłoć,
    geol. warstwa gruntu o różnej miąższości, przez długi czas zamarznięta, zawierająca w porach i szczelinach skalnych wieloletni lód gruntowy;
  • Zmarzły Staw Gąsienicowy, Zmarzły Staw pod Zawratem,
    jezioro w Dolinie Gąsienicowej, w Tatrach Wysokich, na wys. 1788 m;
  • Znamianka, Znam'ianka,
    m. na Ukrainie.
  • Znamirowice,
    w. w woj. małopol., w pow. nowosądeckim (gmina Łososina Dolna), na skraju Pogórza Rożnowskiego, u podnóża Beskidu Wyspowego, nad Jez. Rożnowskim;
  • Znojmo Wymowa,
    m. w południowych Czechach, w kraju południowomorawskim, nad Dyją.
  • znos,
    hydrol. → dryf.
  • Znosko Jerzy, ur. 20 I 1922, Łódź, zm. 11 I 2017, Warszawa,
    geolog;
  • Zofiówka, Dendrołohicznyj park Sofijiwka, Dendrolohichnyi park Sofiivka,
    rezerwat dendrologiczny na Ukrainie (obw. czerkaskim), k. Humania, nad Kamionką (dorzecze Bohu);
  • zoizyt, zoisyt,
    minerał, krzemian wapnia i glinu Ca2Al3O[OH][SiO4][Si2O7];
  • Zomba,
    m. w południowej części Malawi (Region Pd.), na płaskowyżu Shire;
  • Zonguldak,
    m. w Turcji, na północnym zachodzie Azji Mniejszej, nad M. Czarnym;
  • zoochoria
    [gr.],
    zwierzęcosiewność,
    rozsiewanie diaspor przez zwierzęta;
  • zoogeografia
    [gr. zṓon ‘zwierzę’, geōgraphía ‘opis Ziemi’],
    nauka, której celem jest zarejestrowanie i wyjaśnienie przestrzennego zróżnicowania świata zwierzęcego;
  • zooidiogamia
    [gr.],
    zwierzętopylność,
    zapylanie kwiatów pyłkiem przenoszonym przez zwierzęta;
  • zoosfera
    [gr.],
    część biosfery zamieszkana przez organizmy zwierzęce.
  • zorza,
    zmiana barwy nieba w okresie bezpośrednio poprzedzającym zmrok i w czasie jego trwania (z. wieczorna) lub w czasie trwania świtu i bezpośrednio po nim (z. poranna);
  • zorza polarna,
    świecenie atmosfery ziemskiej wywołane bombardowaniem atmosfery przez cząstki wiatru słonecznego (głównie elektrony, protony, cząstki α) i jony pochodzące z jonosfery, pochwycone na krótko przez ziemskie pole magnetyczne w magnetosferze, gdzie ich energia ulega zwiększeniu;
  • zrąb, horst,
    geol. struktura tektoniczna ograniczona przynajmniej z 2 stron uskokami (niekiedy częściowo fleksurami), wyniesiona względem otoczenia;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia