żarowa gospodarka, gospodarka wypaleniskowa, system ogniowy, gospodarka łazowa,
pierwotny system rolniczy, który wytworzył się z kopieniactwa na terenie wypalonego lasu lub stepu;
żarowa gospodarka
Encyklopedia PWN
rozpowszechniony w środkowej, wschodniej i północnej Europie od neolitu do wczesnego średniowiecza, spotykana także później. Po spulchnieniu gleby w popiół rzucano ziarno i bronowano; tak użyźniona gleba dawała przez kilka lat plony znacznie wyższe niż późniejsze rolnictwo orne; wypalano i uprawiano stosunkowo niewielkie obszary; po wyjałowieniu gleby działkę porzucano i uprawę przenoszono na nowe wypaleniska; rotacja gleby trwała zazwyczaj 30–50 lat na obszarach leśnych, znacznie krócej na stepowych.
