układ termodynamiczny

układ termodynamiczny,

fiz. makroskopowy układ fiz. podlegający prawom termodynamiki;

rozróżnia się 3 rodzaje oddziaływania u.t. z otoczeniem: mechaniczne — wykonanie makroskopowej pracy nad układem lub przez układ, materialne — przepływ materii (np. substancji, promieniowania) między układem a otoczeniem, termiczne — przekazywanie energii bezładnego ruchu cząstek w zderzeniach cząstek układu i otoczenia (bez możliwości ich przemieszczania się między układem a otoczeniem). Ze względu na rodzaj oddziaływania z otoczeniem rozróżnia się u.t.: izolowany — nie oddziałujący z otoczeniem, izolowany adiabatycznie — oddziałujący jedynie mechanicznie, otwarty — oddziałujący materialnie, i zamknięty — nie oddziałujący materialnie. Stan u.t. jest określony zbiorem wszystkich wielkości fiz., zw. parametrami stanu (parametrami termodynamicznymi), charakteryzujących jego makroskopowe właściwości; rozróżnia się parametry ekstensywne (proporcjonalne do masy układu termodynamicznego, np. objętość, energia wewn.) i intensywne (niezależne od masy, np. ciśnienie, temp.). Jeżeli w u.t. nie występują makroskopowe przepływy i parametry układu nie zmieniają się w czasie, to stan u.t. jest stanem równowagi termodynamicznej i można go scharakteryzować przez podanie niewielkiej liczby parametrów makroskopowych (równanie stanu).