bioenergetyka
biol. nauka zajmująca się przemianami energ. w żywych organizmach i ekosystemach;
[gr. bíos ‘życie’, energētikós ‘aktywny’],
bioenergetyka
Encyklopedia PWN
bioenergetyka rozpatruje wszystkie układy żywe jako otwarte, nieodwracalne układytermodynamiczne, które mogą się utrzymywać i reprodukować kosztem energii pobieranej z otoczenia. Źródło energii dla biosfery stanowi promieniowanie słoneczne; energia wiązana przez producentów w procesie fotosyntezy jest następnie wykorzystywana przez organizmy do wykonywania różnych form pracy biol., np.: biosyntezy materiałów budulcowych komórek, transportu substancji (o kierunku przeciwnym do gradientu stężeń), ruchu itp. Uwalnianie energii użytecznej nagromadzonej w węglowodanach, tłuszczach i białkach odbywa się w drodze utleniania biol. (oddychanie komórkowe). Zgodnie z zasadami termodynamiki, przemianom energ. w organizmach towarzyszą straty energii w formie ciepła, ostatecznie cała energia związana przez producentów ulega rozproszeniu na kolejnych poziomach troficznych. Bioenergetyka jest wykorzystywana w ilościowych badaniach adaptacji fizjol. zwierząt oraz przy ilościowych badaniach interakcji pomiędzy osobnikami i populacjami, a także w badaniu dynamiki całych ekosystemów.
