szkoła chartryjska

szkoła chartryjska,

średniow. szkoła katedralna w Chartres, ośrodek intelektualny Europy XII w.,

w szkole chartryjskiej sformułowano tzw. platonizm chartryjski, stanowiący syntezę poglądów Platona, Boecjusza, św. Augustyna, Dionizego Areopagity, Chalcydiusza i Makrobiusza; sięgano także do Arystotelesa i średniowiecznej filozofii arabskiej; w ramach filozofii uprawiano fizykę, matematykę i teologię; głosząc zgodność bibl. opisu stworzenia świata z kosmologią pitagorejsko-platońską, przedstawiciele szkoły chartryjskiej akcentowali zarazem poznawalność Boga, świata i człowieka przez przyrodzony ludzki rozum; najwybitniejszymi kanclerzami i wykładowcami szkoły chartyjskiej byli: Bernard z Chartres, Gilbert de la Porrée, Teodoryk z Chartres; do uczniów należeli m.in.: Berengar z Tours, Wilhelm z Conches, Jan z Salisbury.