Amalryk z Bène
 
Encyklopedia PWN
Amalryk z Bène, Amalryk z Chartres, ur. w poł. XII w., Bène k. Chartres, zm. 1206 lub 1207, Paryż,
francuski filozof i teolog;
studiował prawdopodobnie w w szkole chartryjskiej, potem na uniwersytecie w Paryżu, gdzie — już po przyjęciu święceń kapłańskich — wykładał sztuki wyzwolone (zwłaszcza logikę Arystotelesa) oraz teologię; w filozofii panteista, w teologii głosił wcielenie wszystkich wiernych w Chrystusa w sposób materialny, w etyce negował istnienie dobra i zła, uważając, że uczynki człowieka są zarazem uczynkami Boga; idee Amalryka (znane wyłącznie z krytyk i potępień) stały się podłożem powstania sekty religijnej, tzw. amalrycjan; 1210 i 1215 doktryny Amalryka i amalrycjan zostały oficjalnie potępione.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia