segregacja
genet. oddzielanie się i rozchodzenie pojedynczych alleli genów do odrębnych komórek płciowych (gamet) w wyniku rozdziału chromosomów homologicznych podczas profazy I podziału mejotycznego;
[łac.],
segregacja
Encyklopedia PWN
osobnik, który wskutek segregacji ma genotyp odmienny od rodzicielskich, zwany jest segregantem; segregacja alleli genów znajdujących się w różnych chromosomach lub daleko od siebie w jednym chromosomie jest niezależna, zgodna z drugim prawem Mendla; segregacja występuje też w komórkach somatycznych jako wynik haploidyzacji, tzn. stopniowej przemiany komórki diploidalnej w haploidalną (diploidalność, haploidalność), w tzw. cyklu paraseksualnym występującym u grzybów.
