dziedziczenie pozachromosomowe
 
Encyklopedia PWN
dziedziczenie pozachromosomowe, dziedziczenie cytoplazmatyczne, dziedziczenie pozajądrowe, dziedziczenie matczyne,
dziedziczenie informacji genetycznej znajdującej się poza chromosomami;
u prokariontów jest związane z występowaniem episomów, natomiast u eukariontów — głównie z występowaniem materiału genetycznego w organellach komórkowych: mitochondriach i plastydach. Cechy warunkowane przez geny położone poza chromosomami są dziedziczone niezgodnie z prawami Mendla (dziedziczenie niemendlowskie); jest to wynikiem otrzymywania przez zygotę oragnelli (a więc i organellarnego materiału genetycznego) zazwyczaj prawie wyłącznie tylko z jednej gamety, czyli od jednego z rodziców (najczęściej od matki). Genomy organellarne kodują niektóre elementy systemu translacji własnych genów (tRNA, rRNA) oraz niektóre enzymy odpowiedzialne za podstawowe funkcje danego organellum (enzymy łańcucha oddechowego w mitochondriach oraz enzymy aparatu fotosyntetycznego w chloroplastach); pozostałe białka występujące na terenie organelli są kodowane przez geny chromosomalne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia