sedymentacja

sedymentacja

[łac. sedimentum ‘osad’],

geol. proces osadzania się na powierzchni Ziemi różnorodnego materiału (okruchów skał i minerałów, materiałów piroklastycznych, szczątków org.) niesionego przez wiatr, lodowce, wody płynące, zawieszonego lub rozpuszczonego w wodzie mor. lub jeziornej;

w procesie s. powstają współcz. osady i powstawały osady w przeszłości geol., które wskutek diagenezy przekształciły się w różnorodne skały osadowe. S. jest przeważnie poprzedzana przez wietrzenie i erozję obszarów (tzw. obszarów alimentacyjnych) dostarczających materiałów na miejsce osadzania (do basenu sedymentacyjnego). S. mech. polega na gromadzeniu się okruchów miner. i skalnych, s. organogeniczna — szczątków zwierzęcych i roślinnych, s. chem. na osadzaniu się wytrąconych z roztworu związków chemicznych; wszystkie rodzaje s. często zachodzą łącznie.