prądy zawiesinowe
 
Encyklopedia PWN
prądy zawiesinowe,
geol. ruch mieszaniny wody i zawieszonych w niej osadów, spowodowany przemieszczaniem się osadu po skłonie basenu sedymentacyjnego pod wpływem siły ciężkości;
tworzą się najczęściej w ruchliwych strefach dna mor., gdzie nagromadzone na skłonach basenów w dużych ilościach osady okruchowe i ilaste są wprawiane w ruch zainicjowany np. przez trzęsienie ziemi; tego typu p.z. cechuje duża gęstość; mogą przemieszczać duże masy osadów, niekiedy nawet gruboziarnistych, tworząc rozległe i grube pokrywy osadowe — turbidyty; mają one cechy (np. uziarnienie), których analiza pozwala określić kierunki płynięcia p.z. w przeszłości, co umożliwia przewidywanie miejsc występowania różnych typów skał. P.z. są rozpowszechnionym mechanizmem transportu osadów w różnych wodnych środowiskach sedymentacyjnych, odgrywają także dużą rolę w erozji podwodnej (powstawanie kanionów podmor.). Najbardziej znanym typem skał powstałych przy udziale p.z. jest flisz.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia