jar
 
Encyklopedia PWN
jar,
dolina rzeczna o wąskim dnie i bardzo stromych, najczęściej skalistych zboczach;
powstaje w wyniku bardzo intensywnej erozji dennej spowodowanej obniżeniem bazy erozyjnej lub silnym wypiętrzaniem obszaru, przez który płynie rzeka. J. tworzą się na obszarach o budowie płytowej, np. j. Niagary i Parany, na terenach o grubej pokrywie lessowej, np. j. środkowego dorzecza Huang He, a także w odcinkach dolin zbud. ze skał bardzo odpornych, np. j. Zambezi, Brahmaputry czy Dunajca w Pieninach. J. powstające w klimacie suchym na obszarach o budowie płytowej, gdzie występują warstwy skalne o naprzemian dużej i małej odporności, noszą nazwę kanionów.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Colca, kanion, widok z Cruz del Condor na najgłębszy odcinek kanionu (Peru)fot. A. Kucharska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Colca, Cañón del, widok jaru fot. E. Komarzyńska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia