rezonans paramagnetyczny elektronowy

rezonans paramagnetyczny elektronowy, ang. Electron Paramagnetic Resonance (EPR),

fiz. rezonansowe pochłanianie promieniowania elektromagnetycznego o częst. mikrofalowej przez substancje zawierające cząstki paramagnet., tzn. mające stały moment magnet. (cząsteczki, rodniki, atomy, jony), umieszczone w stałym polu magnet.;

paramagnetyczny rezonans elektronowy jest związany z przejściami między podpoziomami energ. cząstek, na które został rozszczepiony poziom energ. w wyniku działania pola magnet. na momenty magnet. cząstek (Zeemana zjawisko); analizę widma EPR wykorzystuje się w fizyce kryształów, m.in. do określania położeń jonów domieszkowych, symetrii kryształów, badania defektów struktury, a także w biologii i biochemii (zwłaszcza w badaniach reakcji z udziałem wolnych rodników).