Zeemana zjawisko,
fiz. rozszczepienie poziomów energ. atomu (cząsteczki) pod wpływem zewn. pola magnet., przejawiające się rozszczepieniem linii widmowych emitowanego przez ten atom (cząsteczkę) promieniowania;
Zeemana zjawisko
Encyklopedia PWN
odkryte przez P. Zeemana w widmie promieniowania sodu. Zjawisko Zeemana normalne występuje dla linii singletowych; przy obserwacji w kierunku prostopadłym do linii sił pola magnet. każda linia widmowa rozszczepia się na 3 składowe, a przy obserwacji w kierunku równoległym do linii sił pola — na 2 składowe. Zjawisko Zeemana anomalne występuje dla linii multipletowych i polega na rozszczepieniu każdej linii widmowej na wiele składowych. Wyjaśnienie z.Z. daje kwantowa teoria atomu. Zjawiska Zeemana wykorzystuje się przy ustalaniu budowy atomów, do wyznaczania natężenia pól magnet. w atmosferze gwiazd i in.
