radiospektroskopia

radiospektroskopia

[łac.-gr.],

fiz. dział spektroskopii, obejmujący badania widm pochłaniania rezonansowego i emisji długofalowego promieniowania elektromagnetycznego (promieniowanie radiowe wraz z mikrofalami i fale submilimetrowe) przez substancje;

w zależności od zakresu długości stosowanych fal wykorzystuje się różne metody (w tym radiotechniki, techniki falowodów i in.). Radiospektroskopię dzieli się na 2 gł. działy: mikrofalową radiospektroskopię gazów oraz radiospektroskopię rezonansów magnet. cieczy i ciał stałych. Metody radiospektroskopii, zwłaszcza metody magnet. rezonansu jądrowego i paramagnet. rezonansu elektronowego, są szeroko stosowane do określania momentów jądr., a także do badania struktury cząsteczek, kryształów i cieczy. Rozwój radiospektroskopii zapoczątkował powstanie elektroniki kwantowej.