potencjał elektrody,
charakterystyczna dla każdej elektrody (półogniwa) różnica potencjałów Galvaniego (potencjał elektryczny fazy) między fazami tworzącymi tę elektrodę (np. elektrolitem i metalem), powstająca jako konsekwencja uformowania się elektrycznej warstwy podwójnej.
potencjał elektrody
Encyklopedia PWN
Wielkość potencjału elektrody metalowej zależy od rodzaju metalu elektrody i stężenia jonów tego metalu w roztworze elektrolitu; ponieważ bezpośrednio nie można zmierzyć skoku potencjału na granicy faz, potencjał elektrody wyznacza się mierząc siłę elektromotoryczną (SEM) ogniwa (bez potencjału dyfuzyjnego) zbud. z danej elektrody i elektrody wzorcowej; tzw. potencjał standardowy elektrody (dawniej zw. normalnym — potencjał elektrody, gdy aktywności wszystkich jonów określających potencjał są równe 1 mol/dm3, a ciśnienia gazów równe 1013 hPa) jest wartością zmierzoną SEM, podaną w skali wodorowej, czyli w odniesieniu do normalnej elektrody wodorowej, której potencjał przyjęto za równy zeru.
