napięcie kontaktowe
 
Encyklopedia PWN
napięcie kontaktowe, kontaktowa różnica potencjałów,
różnica potencjałów ustalająca się w stanie równowagi termodynamicznej na styku dwóch przewodzących ciał (metali lub półprzewodników).
N.k. osiąga wartość od ułamka V do kilku V, w zależności od rodzaju stykających się ciał, stanu ich powierzchni oraz temperatury styku. W przypadku zetknięcia się 2 metali następuje przejście elektronów z metalu o mniejszej wartości pracy wyjścia (ładuje się dodatnio) do metalu o większej wartości tej wielkości (ładuje się ujemnie). W obszarze granicznym między metalami wytwarza się tzw. warstwa kontaktowa, zw. też warstwą elektr. podwójną, przy czym proces przechodzenia elektronów trwa do momentu powstania różnicy potencjałów między metalami (o wartości równej n.k.), która uniemożliwia ich dalsze przejścia. Na podstawie wartości napięcia kontaktowego można ustawić metale w szereg napięciowy, tzw. szereg Volty; po zetknięciu 2 metali, metal stojący w szeregu bardziej na lewo ładuje się dodatnio, a stojący bardziej na prawo — ujemnie. Pierwszy szereg napięciowy metali zestawił A. Volta (stąd nazwa): Zn, Pb, Sn, Fe, Cu, Ag, Au, Pt, Cd. Powstanie n.k. w przypadku, gdy co najmniej jedno ze stykających się ciał jest półprzewodnikiem, ma bardziej złożony charakter (złącze prostujące). Suma napięć kontaktowych w obwodzie zamkniętym, złożonym z kilku różnych metali (półprzewodników), jest równa zeru, jeśli wszystkie styki mają jednakową temperaturę; natomiast jeśli temperatura styków jest różna, w obwodzie pojawia się napięcie zw. siłą termoelektryczną (termoelektryczne zjawiska).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia