pomiarowe przyrządy

pomiarowe przyrządy,

metrol. urządzenia przeznaczone do wykonywania pomiarów (samodzielnie lub w połączeniu z innymi urządzeniami) i odtwarzania wartości wielkości fiz.;

p.p. dzielą się na p.p. właściwe, wzorce miar i przetworniki pomiarowe. P.p. jest układem z wejściem i wyjściem, którymi są: w p.p. właściwym — wielkość mierzona i wskazanie, we wzorcu — wskazanie i wielkość odtwarzana, w przetworniku — sygnał wejściowy i wyjściowy. Wskazanie jest sygnałem umożliwiającym odczytanie liczby (reprezentującej wartość liczbową wielkości mierzonej lub odtwarzanej). Wskazanie analogowe uzyskuje się dzięki odczytom na skali pomiarowej utworzonej przez wskazy (kreski) opisane liczbami, wzdłuż której porusza się wskazówka; wskazanie cyfrowe jest opisywane przez zbiór eksponowanych (np. wyświetlanych) cyfr zapisu cyfrowego liczby. Człowiek „komunikuje się” z p.p. i steruje nim poprzez płytę czołową przyrządu — mającą część wizualną (wskazówka i skala, pole odczytowe z wyświetlanymi cyframi), i przełącznikami (włączanie i wyłączanie, wybór funkcji, zmiana zakresu, zmiana trybu pracy). Wejście i wyjście wiąże równanie p.p. Stosunek wejścia do wyjścia nazywa sie czułością p.p.; dla miernika analogowego o skali w postaci działek czułość wyraża się w jednostkach wielkości mierzonej na działkę. Właściwości p.p. są opisane przez: zakres pomiarowy — określający przedział wartości możliwych do zmierzenia, odtworzenia i przetwarzania, niedokładność p.p. — określoną przez dopuszczalny moduł błędu pomiarowego oraz znamionowe warunki użytkowania — charakteryzujące warunki pracy (temperatura, wilgotność itp.), których spełnienie zapewnia deklarowaną niedokładność.