orzeczenie

orzeczenie,

prawo rozstrzygnięcie konkretnej sprawy przez organ państwa działający w ramach swej kompetencji;

w prawie polskim orzeczenia są wydawane w postaci wyroków lub postanowień; w procesie cywilnym orzeczenia zapadają w formie wyroku lub postanowienia, a w postępowaniu nieprocesowym tylko w formie postanowienia; w procesie karnym orzeczenia dzielą się na wyroki, nakazy karne, postanowienia; wyroki zapadają z reguły na rozprawie i zawierają rozstrzygnięcia co do istoty sprawy (skazania lub uniewinnienia, uwzględnienia lub oddalenia powództwa) oraz podlegają zaskarżeniu (apelacja); postanowienia zapadają na posiedzeniu (w postępowaniu cywilnym także na posiedzeniu niejawnym) i dotyczą wszystkich kwestii, dla których ustawa nie zastrzegła formy wyroku (np. umorzenia postępowania, wniosków dowodowych) oraz podlegają zaskarżeniu (zażalenie), gdy zamykają drogę do wydania wyroku (np. umorzenie) oraz w wypadkach przewidzianych w ustawie; nakaz karny jest wydawany w sprawach drobnych; orzeczenie organu administracji to decyzja administracyjna.