prawomocność

prawomocność:

1) cecha prawnego orzeczenia polegająca na tym, że nie może ono być zmienione lub uchylone zwykłymi środkami odwoławczymi (tzw. prawomocność formalna); w sprawach cywilnych i karnych prawomocne orzeczenie może być uchylone tylko w wyniku uwzględnienia kasacji lub wniosku o wznowienie postępowania;

2) cecha normy prawnej jednostkowej i konkretnej, ustanowionej przez orzeczenie — wyłącza ona odmienne uregulowanie stosunku prawnego będącego przedmiotem orzeczenia (tzw. prawomocność materialna).