ochrona pracy
 
Encyklopedia PWN
ochrona pracy,
system środków zapewniających pracownikom bezpieczne dla ich życia i zdrowia warunki wykonywania pracy;
jedna z ważniejszych instytucji prawa pracy. Początki i rozwój ustawodawstwa ochrony pracy wiążą się z powstaniem wielkoprzem. form produkcji i walką pracowników o poprawę warunków pracy; pierwsze akty prawne w tym zakresie dotyczyły ochrony pracy kobiet i młodocianych. Zakres ochrony pracy zależy zazwyczaj od poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego państwa. Do ochrony pracy w Polsce należą w szczególności przepisy o bezpieczeństwie i higienie pracy, o ochronie pracy kobiet i młodocianych oraz dotyczące nadzoru nad warunkami pracy. Obowiązek zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy spoczywa przede wszystkim na pracodawcy. Podstawowe regulacje dotyczące ochrony pracy zawiera Kodeks pracy z 1974 (wielokrotnie nowelizowany). Szczególnej ochronie pracy podlegają pracownicy młodociani, kobiety, wychowujący dzieci (niezależnie od płci) i niepełnosprawni. Nadzór nad ochroną pracy zapewniają m.in.: Państwowa Inspekcja Pracy, społeczna inspekcja pracy, Inspekcja Sanitarna, Urząd Dozoru Technicznego, urzędy górnicze.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia