fluidyzacja
proces tworzenia się zawiesiny drobnych cząstek ciał stałych w przepływającym z dołu do góry płynie (najczęściej gazie);
[łac. fluidus ‘płynny’],
fluidyzacja
Encyklopedia PWN
f. prowadzi się w aparacie fluidyzacyjnym, zbud. najczęściej w postaci cylindrycznej kolumny lub koryta o przekroju prostokątnym; strumień płynu przepływając przez warstwę materiału sypkiego, leżącego na sitowym dnie aparatu lub wprowadzonego (np. za pomocą ślimaka zasilającego) do jego dolnej części, powoduje wytworzenie gęstej zawiesiny; unoszone cząstki ciała stałego tworzą fazę wykazującą właściwości fiz. zbliżone do właściwości cieczy. Fluidyzacja, dzięki doskonałemu rozwinięciu (zwiększeniu) powierzchni zetknięcia fazy stałej i płynnej oraz wymieszaniu składników obu faz, zapewnia wyrównanie temperatury w całej zawiesinie oraz bardzo dobrą wymianę ciepła i masy pomiędzy ziarnami i płynem, co umożliwia intensyfikację wielu procesów. Fluidyzacja jest stosowana w przemyśle, m.in. chem., spoż., metalurgicznym, np. do zgazowania miału węglowego, spalania rud siarkowych, prowadzenia reakcji kontaktowych (np. krakingu), suszenia surowców lub produktów drobnoziarnistych (np. ziarna, cukru). Aparaty fluidyzacyjne są też często wykorzystywane jako wymienniki ciepła, piece fluidalne (w których dokładnie rozdrobniony surowiec jest spalany w strumieniu powietrza, w którym jest zawieszony), zamrażalniki produktów spoż., a także jako urządzenia transportowe do ciał sypkich.
