endocytoza

endocytoza

[gr. éndon ‘wewnątrz’, kýtos ‘komórka’],

proces wprowadzania (pochłaniania) do wnętrza komórki ze środowiska zewnętrznego związków chemicznych, wirusów oraz komórek i ich fragmentów przez wpuklenie błony komórkowej i utworzenie pęcherzyków zwanych endosomami;

materiał zawarty w pęcherzykach może być wykorzystany przez komórkę lub jest przenoszony, w postaci nie zmienionej, przez jej obszar do przestrzeni pozakomórkowej (transcytoza); w wyniku endocytozy następuje ubytek błony komórkowej, który jest rekompensowany przez wbudowywanie błon w procesie egzocytozy; w zależności od wielkości pochłanianego materiału i mechanizmu wchłaniania rozróżnia się: fagocytozę (pochłanianie całych komórek, ich fragmentów lub dużych cząstek nieorganicznych) oraz pinocytozę (pochłanianie płynów wraz z rozpuszczonymi w nich substancjami).