pinocytoza
 
Encyklopedia PWN
pinocytoza
[gr.],
biol. rodzaj endocytozy polegający na pobieraniu przez komórkę z otaczającego środowiska płynów lub określonego rodzaju makrocząsteczek;
pobrany materiał otaczają pęcherzyki pinocytarne (pinosomy); rozróżnia się pinocytozę fazy płynnej i pinocytozę zależną od receptorów (pinocytoza adsorpcyjna); pinocytoza fazy płynnej jest procesem nieselektywnym, polegającym na pobieraniu z otoczenia niewielkich porcji płynu wraz z rozpuszczonymi w nich substancjami, których stężenie jest takie, jak w płynie pozakomórkowym; pinocytoza zależna od receptorów polega na selektywnym pobieraniu z otoczenia specyficznych białek lub innych związków, które wiążą się z właściwymi sobie receptorami zlokalizowanymi na powierzchni komórki i wraz z nimi dostają się do jej wnętrza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia