błony komórki
 
Encyklopedia PWN
struktury będące składnikiem wszystkich komórek pro- i eukariotycznych; ze względu na budowę i funkcję wśród błon komórki wyróżnia się komórkową błonę (plazmalemmę), która otacza cytoplazmę komórki oraz błony śródkomórkowe (śródplazmatyczne, wewn.), które dzielą wnętrze komórki na przedziały (kompartmenty); podstawowym składnikiem błon komórki są lipidy, białka oraz w mniejszym stopniu sacharydy; lipidy — gł. fosfolipidy, glikolipidy i sterole — tworzą tzw. dwuwarstwę lipidową; jej zewn. część stanowią hydrofilowe fragmenty fosfolipidów i glikolipidów, a część wewn. — węglowodorowe łańcuchy kwasów tłuszczowych; obie warstwy mają charakter płynnego oleju, a cząsteczki je tworzące są w nieustannym ruchu (model „płynnej mozaiki”); asymetria budowy błon komórki ma znaczenie m.in. dla aktywności białek błonowych i prawidłowego przebiegu procesów zachodzących w błonach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia