elektrody rtęciowe

elektrody rtęciowe,

elektrody, których aktywną powierzchnię stanowi rtęć;

stosowane w przem. procesach elektrolizy (np. otrzymywanie metali alkalicznych) oraz w wielu badaniach laboratoryjnych związanych z procesami elektrolizy; szeroko wykorzystywane ze względu na tworzenie przez rtęć amalgamatów, doskonałą odtwarzalności powierzchni oraz duże nadnapięcie wydzielania wodoru na katodzie. Kroplowa lub kapiąca e.r. (KER) to elektroda, której idea polega na powolnym wypływie kropel rtęci z kapilary; powierzchnia KER jest ciągle odnawiana; elektroda ta przyczyniła się do rozwoju polarografii; w innych metodach woltametrycznych stosuje się również błonkową e.r., którą otrzymuje się przez osadzenie cienkiej warstwy rtęci na stałym podłożu.