biotop
ekol. środowiskowa część ekosystemu (głównie czynniki abiotyczne — nieożywione), która stanowi specyficzne miejsce dla określonej biocenozy;
[gr. bíos ‘życie’, tópos ‘miejsce’],
biotop
Encyklopedia PWN
także obszar o jednolitych warunkach środowiskowych zasiedlony przez charakterystyczne biota.
