afektywne choroby
 
Encyklopedia PWN
cechują się występowaniem nawracających depresji (choroba afektywna jednobiegunowa) lub w postaci naprzemiennie występujących depresji i manii (choroba afektywna dwubiegunowa); fazy chorobowe są oddzielone okresami w zasadzie pełnego powrotu do zdrowia, przeciętny czas trwania faz: 2–6 mies. (niekiedy fazy depresji i manii przechodzą w siebie bezpośrednio). Ryzyko zachorowania w ciągu życia wynosi w przypadku zaburzeń depresyjnych 5–25%, przy czym jest ono około dwukrotnie wyższe dla kobiet niż dla mężczyzn; ryzyko wystąpienia zaburzeń dwubiegunowych wynosi natomiast 0,5–1,5% i nie jest zależne od płci. Mimo wielkiego postępu wiedzy o patogenezie chorób afektywnych, wskazującego na ich związek z procesami regulacji wewn. środowiska organizmu i z zaburzeniami rytmów biol., istotne przyczyny zachorowania pozostają nieznane; w leczeniu dominuje psychofarmakoterapia, uzupełniana oddziaływaniami psycho- i socjoterapeutycznymi; w niektórych przypadkach wskazane i skuteczne jest wykorzystanie leczenia elektrowstrząsowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia