Malezja. Ludność
 
Encyklopedia PWN
Malezja. Ludność.
Kraj wielonarodowościowy; 61% (2003) ludności stanowią Malajowie, 25% — Chińczycy (gł. potomkowie XIX-wiecznych imigrantów z Chin), 7% — Indusi (potomkowie imigrantów z Indii), ponadto ludy zamieszkujące północne Borneo: Dajakowie, Kalabici, Semangowie, Ibanowie; w Malezji Zachodniej liczebna przewaga Malajów nad Chińczykami i Indusami, w Malezji Wschodniej — Chińczyków i Indusów nad Malajami; 60% społeczeństwa wyznaje islam, 19% — buddyzm, praktykujacy tradycyjne wierzenia chińskie — 3%, ponad 9% — chrześcijaństwo (katolicy, protestanci), inni — 5%; wśród ludów zamieszkujących Malezję Wschodnią powszechne są wierzenia animistyczne. Szybkie tempo wzrostu liczby ludności spowodowane wysokim przyrostem naturalnym (17,8‰ 2006) i stałym napływem imigrantów z Chin i Indonezji (zwłaszcza z południowej części Borneo); przeciętna długość życia: mężczyźni 70 lat, kobiety 75 lata. Średnia gęstość zaludnienia 78 osób na km2; ok. 70% ludności skupia się na zachodnim wybrzeżu Płw. Malajskiego; gęsto zalesione wnętrze Płw. Malajskiego, a zwłaszcza północne Borneo prawie bezludne. W miastach mieszka 64% ludności; gł. m.: Kuala Lumpur, Penang, Johor Baharu, Ipoh, Malakka, Kota Baharu, Kuala Terengganu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia