Irlandia. Warunki naturalne
 
Encyklopedia PWN
Irlandia. Warunki naturalne.
W części środkowej leży Niz. Środkowoirlandzka, o rzeźbie polodowcowej, z rozległymi, obecnie w większości zmeliorowanymi bagnami oraz pojedynczymi grupami niskich gór; wzdłuż wybrzeży płaskowyże i pasma gór starych, silnie zniszczonych przez erozję, na północy kaledońskich, na południu hercyńskich; najwyższy szczyt — Corrán Tuathail (1041 m) w górach Kerry. Linia brzegowa dobrze rozwinięta, wybrzeża zachodnie są strome i skaliste, wschodnie — niższe i słabiej rozczłonkowane. Klimat umiarkowany ciepły, wybitnie mor.; średnia temp. w styczniu 4–7°C, w lipcu 13–16°C; roczna suma opadów od 800 mm na wschodzie do 2500 mm na zachodzie; częste mgły i duże zachmurzenie; rzeki Irlandii są zasobne w wodę, najdłuższą jest Sionna — odwadniająca środkową część wyspy; duże jeziora: Loch Coirib, Loch Measca, Loch Dheirgdheire, Loch Ribh; rozległe torfowiska, łąki i wrzosowiska. Łączna powierzchnia terenów chronionych zajmuje 0,5% pow. kraju.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Krąg kamienny w hrabstwie Corcaigh (Irlandia) fot. A. Olej/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia