Irlandia. Polityka społeczna

Irlandia. Polityka społeczna.

W Irlandii obowiązuje system zabezpieczenia społ., opieki zdrowotnej i polityki oświatowej. Ubezpieczenia społeczne są obowiązkowe zarówno dla pracobiorców, jak i pracodawców, a ich fundusze powstają ze składek ubezpieczonych oraz z budżetu państwa. Z funduszu ubezpieczeniowego pochodzą wydatki na emerytury, renty, zasiłki dla bezrobotnych, macierzyńskie, dla ludzi starych, renty sieroce, wdowie, inwalidzkie, odszkodowania z tytułu chorób zaw. lub na wypadek śmierci. Wydatki na zabezpieczenie społ. 1998 stanowiły 31,4% wydatków budżetowych. Opieka zdrowotna podlega Dep. Zdrowia; uprawnieni do niej są podzieleni na 3 kategorie: ludzie o niskich dochodach — zakwalifikowani do korzystania ze wszystkich usług bezpłatnie — oraz 2 grupy ludzi o wyższym poziomie dochodów uprawnieni do korzystania z opieki zdrowotnej za zniżkową, zróżnicowaną opłatą. Środki leczn. i leki dla przewlekle chorych są bezpłatne. Leczenie przyszpitalne i szpitalne dla wszystkich dzieci do 16 lat oraz dla przewlekle chorych jest również bezpłatne; także bezpłatne są szczepienia przeciw chorobom zakaźnym oraz diagnostyka i hospitalizacja w przypadku wystąpienia tych chorób. Wydatki państwa na ochronę zdrowia 1998 stanowiły 19,0% PKB. Polityka oświatowa. Obowiązkiem szkolnym są objęte dzieci w wieku 6–15 lat; większość dzieci w Irlandii rozpoczyna naukę w wieku 4 lat. Nauka na szczeblu podstawowym jest bezpłatna i trwa 6 lat, w szkole średniej — 6 lat. Szkoły średnie są instytucjami prywatnymi, nadzorowanymi przez rady zarządów społeczności rel. (gł. katol.); otrzymują subsydia od Dep. Edukacji. Na oświatę przeznacza się 6,3% PKB.