Europejska karta socjalna
 
Encyklopedia PWN
Europejska karta socjalna, ang. European Social Charter Wymowa,
międzynarodowa konwencja Rady Europy chroniąca podstawowe prawa społeczne i ekonomiczne obywateli państw-sygnatariuszy,
uchwalona 18 X 1961 w Turynie, obowiązuje od 26 II 1965, uzupełniona i znowelizowana 5 V 1988 dodatkowym protokołem, który zwiększa uprawnienia pracowników i określa warunki opieki nad osobami w zaawansowanym wieku, oraz protokołem z 21 X 1992, określającym system skarg na rządy państw, które nie przestrzegają postanowień Karty; zawiera zasady dotyczące zatrudnienia i warunków pracy, prawa związkowego, ochrony socjalnej, poradnictwa i szkolenia zawodowego, rehabilitacji i readaptacji zawodowej i społecznej niepełnosprawnych, swobodnego przepływu siły roboczej; system międzynarodowej kontroli zobowiązań wynikających z Europejskiej karty socjalnej zobowiązuje sygnatariuszy do przedkładania co 2 lata sprawozdań ze stosowania w ustawodawstwie i praktyce norm zawartych w konwencji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia