Europa. Warunki naturalne. Świat zwierzęcy.
część świata położona w całości na półkuli północnej, na pograniczu półkuli zachodniej i wschodniej, stanowi wraz z Azją kontynent zwany Eurazją.
Europa. Warunki naturalne. Świat zwierzęcy
Encyklopedia PWN
Powstała w wyniku przemian klimatycznych czwartorzędu fauna obszaru Europy należy do palearktycznej krainy zoogeograficzne (Palearktyka) i jest zróżnicowana zależnie od stref klimatyczno-roślinnych. W strefie tundry występują: renifer, niedźwiedź biały, piesiec, lemingi, pardwa; w strefie tajgi — łoś, rosomak, głuszec, cietrzew, jarząbek; w strefie stepów — suhak, suseł, bobak, drop, dawniej też tarpan; w strefie lasów na południe od tajgi — jeleń, sarna, dzik, żbik, żubr (dawniej też tur), popielica, koszatka, orzesznica. Obszar południowej Europy zamieszkują m.in.: daniel, muflon (pierwotnie Sardynię i Korsykę), ichneumon i cyweta (Hiszpania), szakal (Półwysep Bałkański), magot — jedyna małpa w Europie (Gibraltar), ponadto z ptaków pochodzące z południa czerwonaki i pelikany; liczne gady (np. gekony). Fauna gór Europy, zróżnicowana w poszczególnych piętrach, jest bogata w typowe gatunki górskie, np.: kozica, koziorożec, świstak, orzeł przedni, pomurnik, salamandry. W związku z zagospodarowaniem olbrzymich obszarów Europy i znacznym zmniejszeniem lesistości, niektóre gatunki wyginęły (np. tur), inne przetrwały tylko na obszarach trudno dostępnych; niektóre przystosowały się do warunków stworzonych przez człowieka, np. w środowisku zurbanizowanym: wróbel, dzierlatka, szpak, sierpówka, a nawet zyskały w nich lepsze możliwości rozwoju, np. liczne szkodniki spośród gryzoni i owadów.
