Europa. Warunki naturalne. Świat roślinny

Europa. Warunki naturalne. Świat roślinny.

Roślinność Europy jest bardzo różnorodna; daleką północ zajmuje bezleśny obszar arktyczny, z roślinnością typu tundrowego; dalej na południe (szczególnie w Skandynawii) występuje sfera zarośli i widnych lasków brzozowych. Od północnej granicy lasu po obszar śródziemnomorski i irano-turański na południu rozciąga się silnie zróżnicowany obszar eurosyberyjski; jego prowincję północną stanowi tajga, z bagnami i torfowiskami, granicząca od południa ze środkowoeuropejską prowincją lasów liściastych i mieszanych. Zachodnią część Europy (Wielka Brytania i nadbrzeżny pas lądu od zachodniej Norwegii po zachodnią Hiszpanię) zajmuje prowincja atlantycka z lasami dębowo-brzozowymi i wrzosowiskami. Pontyjsko-panońska prowincja lasostepów i stepów czarnomorskich obejmuje południową Ukrainę, Podole, sięga poprzez Nizinę Węgierską do Dolnej Austrii. Na Nizinie Nadkaspijskiej stepy przechodzą w półpustynie i pustynie, tworząc obszar irano-turański, ciągnący się w głąb środkowej Azji. Wybrzeża i wyspy Morza Śródziemnego oraz Półwysep Iberyjski zalicza się do obszaru śródziemnomorskiego, z zimozielonymi, twardolistnymi zaroślami (makia, garig, frygana) i szczątkowymi, zimozielonymi lasami (z dębami i sosną alepską). Naturalna roślinność Europy została w ogromnym stopniu przekształcona w wyniku gospodarczej działalności człowieka; najcenniejsze pozostałe fragmenty są chronione w rezerwatach i parkach narodowych.