Algieria. Literatura

Algieria. Literatura.

Do końca XIX w. literatura alg. stanowiła część ogólnoarab. dziedzictwa kult.; od XIX w. literatura Algierii powstawała w językach fr. i arab. W języku arab. rozwijał się przede wszystkim nurt poezji tradycyjnej; literaturę francuskojęzyczną, odzwierciedlającą zróżnicowanie etniczne kraju (Arabowie i Kabyle), tworzyli i tworzą zarówno poeci pochodzenia kabylskiego (J. Amrouche), jak i eur. (J. Sénac) oraz arab. (J.E. Bencheikh). Poeci francuskojęzyczni reprezentują wysoki poziom formalny i różnorodność tematyczną, przy czym ich twórczość jest głęboko zakorzeniona w tradycji, pomimo nowatorstwa formy. Najwybitniejszym przedstawicielem alg. prozy arabskojęzycznej jest At-Tahir Wattar. Wśród francuskojęzycznych pisarzy kabylskich zwraca uwagę twórczość M. Ferraouna, M. Mammeriego i N. Faresa, osadzona w realiach alg. Kabylii. Wśród pisarzy arab. na czoło wysuwają się M. Haddad — przedstawiciel nurtu romant., eksperymentujący Kateb Yacine, zajmujący się także dramatopisarstwem, M. Dib, którego utwory są zbliżone do symbolizmu, oraz ekspresjonista R. Boudjedra. W Algierii rozwija się także dramat realist., czerpiący z tradycji lud. (Allalu, R. Ksentini), oraz polit. (K. Yacine, H. Karea).