zgrzewarką
Encyklopedia PWN
urządzenie do zgrzewania;
lutozgrzewanie, lutowanie oporowe,
lutowanie na zgrzewarkach oporowych, polegające na łączeniu przedmiotów z 2 jednakowych lub różnych metali w temperaturze topnienia trzeciego metalu, który pełni funkcję lutu, przy czym ciepło konieczne do stopienia lutu wydziela się podczas przepływu prądu elektr. przez strefę lutowania;
proces trwałego łączenia materiałów topliwych, gł. stopów metali i tworzyw sztucznych, przez podgrzanie brzegów łączonych części do stanu ciastowatego i dociśnięcie wzajemne łączonych przedmiotów w miejscu z.
anoda
w urządzeniu elektrycznym (np. zgrzewarce) lub przyrządzie elektronicznym (np. diodzie) elektroda, obdarzona ładunkiem dodatnim, odprowadzająca ujemne nośniki prądu z obszaru międzyelektrodowego.
[gr.],
elektroda
część przewodząca (np. z metalu lub półprzewodnika) w aparacie (urządzeniu) elektr. (np. elektrolizerze, zgrzewarce) lub przyrządzie elektronicznym (np. tranzystorze, tyrystorze, lampie elektronowej), granicząca bezpośrednio ze środowiskiem (np. gazem, elektrolitem, półprzewodnikiem), do którego doprowadza (katoda, emiter, źródło) lub z którego odprowadza (anoda, kolektor, dren) nośniki prądu elektr., bądź w którym steruje ich ruchem (przepływem prądu) za pomocą odpowiednio zlokalizowanego pola elektr. (bramka, siatka).
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, hodós ‘droga’],