elektroda

elektroda

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, hodós ‘droga’],

część przewodząca (np. z metalu lub półprzewodnika) w aparacie (urządzeniu) elektr. (np. elektrolizerze, zgrzewarce) lub przyrządzie elektronicznym (np. tranzystorze, tyrystorze, lampie elektronowej), granicząca bezpośrednio ze środowiskiem (np. gazem, elektrolitem, półprzewodnikiem), do którego doprowadza (katoda, emiter, źródło) lub z którego odprowadza (anoda, kolektor, dren) nośniki prądu elektr., bądź w którym steruje ich ruchem (przepływem prądu) za pomocą odpowiednio zlokalizowanego pola elektr. (bramka, siatka).

W zależności od spełnianej funkcji nazywa się ją elektrodą: akumulującą, grzejną, hamującą, sterującą, modulującą, ogniskującą, przyspieszającą, spawalniczą (elektroda spawalnicza), sygnałową, zapłonową itp.