zespolonymi
Encyklopedia PWN
logarytm
mat. logarytm liczby b przy podstawie a, oznaczany logab, to liczba, do której należy podnieść liczbę a, by uzyskać liczbę b;
[gr. lógos ‘słowo’, arithmós ‘liczba’],
mat.:
algebry twierdzenie podstawowe, zasadnicze twierdzenie algebry,
mat. twierdzenie o istnieniu dla każdego wielomianu f(z) = anzn + ... + a1z + a0 stopnia n > 0, o współczynnikach zespolonych (liczby zespolone) takiej liczby zespolonej ξ, zw. pierwiastkiem wielomianu f, że f(ξ) = 0.
Cauchy’ego–Riemanna wzory
mat. układ równań różniczkowych cząstkowych pierwszego rzędu: ux = vy, uy = −vx, który stanowi warunek konieczny i dostateczny, by różniczkowalna w sposób ciągły funkcja zespolona f = u + iv zmiennej zespolonej z = x + iy ∈ U, gdzie U jest otwartym podzbiorem płaszczyzny zespolonej, była różniczkowalna także w sensie zespolonym (funkcje analityczne).
[w. kosziego rimanna],
mat. funkcje kąta φ, oznaczane symbolami: sinφ (sinus), cosφ (cosinus), tgφ (tangens), ctgφ (cotangens), secφ (secans), cosecφ (cosecans), określone za pomocą wzorów: sinφ = y/r, cosφ = x/r, tgφ = y/x = sinφ/cosφ (dla kątów φ ≠ π/2 ± nπ, gdzie n = 0, 1, 2, 3, ...), ctgφ = x/y = cosφ/sinφ (dla φ ≠ ±nπ), secφ = r/x = 1/cosφ (dla φ ≠ π/2 ± nπ), cosecφ = r/y = 1/sinφ (dla φ ≠ ±nπ).
