zakonna
Encyklopedia PWN
książę gniewkowski, ostatni z linii kujawskiej, syn Kazimierza III inowrocławskiego i gniewkowskiego;
zmartwychwstanki, Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa, Congregatio Sororum a Resurrectione Domini Nostri Jesu Christi (CR),
żeńskie zgromadzenie zakonne, zał. 1882 w Rzymie przez C. i J. Borzęckie (matkę i córkę) w celu wychowania dziewcząt oraz rel.-moralnego i nar. odrodzenia Polek na emigracji i w kraju;
arcybiskup Reims od 969;
agama
Święte teksty późnego hinduizmu; w dźinizmie zbiór świętych pism kanonicznych uznawany przede wszystkim przez śwetambarów.
[sanskr. āgama ‘to, co przyszło’]:
albertyni, Zgromadzenie Braci Albertynów Trzeciego Zakonu Świętego Franciszka Posługujących Ubogim,
zgromadzenie zakonne z regułą franciszkańską, zał. 25 VIII 1888 w Krakowie przez św. Adama Chmielowskiego (Brata Alberta),
Albrecht Hohenzollern
ostatni wielki mistrz krzyżacki, pierwszy książę pruski, syn Fryderyka, ks. Ansbach i Zofii Jagiellonki, siostrzeniec Zygmunta I Starego, ojciec Albrechta Fryderyka Hohenzollerna.
[a. họ:əncọlərn] ,
ur. 17 V 1490, zm. 20 III 1568, Tapiau (ob. Tapiewo) k. Królewca,