województwa mazowieckiego
Encyklopedia PWN
woj. (od 1999) w środkowowschodniej części Polski;
województwo, łac. palatinatus,
jednostka podziału administracyjnego wyższego stopnia.
m. powiatowe w województwie łódzkim, na Równinie Piotrkowskiej, u ujścia Wolbórki do Pilicy.
woj. (od 1999) w środkowopółnocnej części Polski; graniczy z woj.: pomor. na północy, warmińsko-mazurskim i mazowieckim na wschodzie, łódzkim na południowym wschodzie oraz z wielkopol. na południu i zachodzie; utworzone z woj.: włocławskiego, części bydgoskiego i toruńskiego;
woj. we wschodniej części Polski; na wschodzie graniczy z Białorusią i Ukrainą, na południu z woj. podkarpackim, na południowym zachodzie ze świętokrzyskim, na północnym zachodzie i północy z mazowieckim i podlaskim;
woj. w środkowej części Polski, na północy graniczy z woj. kujawsko-pomor., na północy i wschodzie z mazowieckim, na południowym wschodzie ze świętokrzyskim, na południu ze śląskim i opolskim, na zachodzie z wielkopol.;
