wektorowy
Encyklopedia PWN
fiz. wielkości pomocnicze służące do opisu pola elektromagnetycznego;
fiz. skalarna wielkość będąca miarą energii przekazywanej do układu fizycznego w procesach mechanicznych, elektrycznych i in.;
fiz. dodatkowe (poza prądem elektr.) źródło pola magnet., związanego ze zmianami strumienia elektr. ΦD = ∫S
d
( — indukcja elektr., d = 
dS — wektorowy element powierzchni S, przez którą przepływa strumień, — wersor normalny do elementu powierzchni);
d ( — indukcja elektr., d = dS — wektorowy element powierzchni S, przez którą przepływa strumień, — wersor normalny do elementu powierzchni);
mat. obiekt opisywany przez geometrię rzutową (spełniający jej wszystkie twierdzenia).
