wektorowy
Encyklopedia PWN
wektor
mat. uporządkowana para punktów, z których jeden, np. P(x1, y1, z1), stanowi początek wektora, a drugi, np. Q(x2, y2, z2) — jego koniec, przy czym x1, y1, z1 oraz x2, y2, z2 są współrzędnymi kartezjańskimi punktów P i Q;
[łac.],
wielkość fizyczna, wielkość mierzalna,
fiz. właściwość zjawiska lub obiektu, którą można odróżnić jakościowo (od innych właściwości) i wyznaczyć ilościowo;
mat. problem polegający na zaczepieniu w każdym punkcie sfery niezerowego wektora stycznego, tak by wszystkie te wektory, tworząc pole wektorowe, zależały w sposób ciągły od punktów zaczepienia;
fizyk rosyjski;
