wektorem

Encyklopedia PWN

stany własne wszystkich operatorów anihilacji działających w przestrzeni Hilberta wektorów stanu;

[gr., ‘podobny do muszli’],

mat. krzywa płaska, którą otrzymuje się z danej krzywej, zmniejszając i zwiększając promień (wektor) wodzący każdego jej punktu o taki sam odcinek k;

kosmid,

genet. rodzaj wektora genetycznego.

kwaterniony

[łac.],

mat. obiekty algebraiczne stanowiące uogólnienie liczb zespolonych;

liczby zespolone,

mat. liczby postaci z = a + bi, gdzie a oraz b są liczbami rzeczywistymi, nazywanymi odpowiednio częścią rzeczywistą oraz częścią urojoną z, oznaczanymi a = Re z, b = Im z, a i — jednostką urojoną, tzn. liczbą, która ma własność i² = –1;

łączność działania, asocjatywność,

mat. własność działania ∘, określonego na elementach a, b, c, ... (liczbach, wektorach itp.), wyrażająca się tzw. prawem łączności: (a ∘ b) ∘ c = a ∘ (b ∘ c);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>