warstwowe
Encyklopedia PWN
archeol. kultura rozwijająca się od młodszego okresu przedrzymskiego do wczesnego okresu wędrówek ludów (przeł. III i II w. p.n.e.–poł. V w. n.e.) na terenach środkowej i południowej Polski oraz północnej Ukrainy (górny Bug i Dniestr);
element bierny obwodu elektrycznego; podstawowym parametrem użytkowym r. jest rezystancja (opór elektryczny), a takie jego parametry, jak pojemność elektr. i indukcyjność, mają wartości pomijalnie małe;
szkła powstające na przeł. XIX i XX w., stylistycznie związane z nurtem secesji;
serpentyny
grupa minerałów, hydroksokrzemiany (krzemiany i glinokrzemiany warstwowe) magnezu, żelaza, manganu, niklu, o wzorze ogólnym R4−6[(OH)8T4O10], gdzie R = Mg, Fe, Mn, Ni, Al, a T = gł. Si oraz Al,
[łac. serpentinus ‘wężowy’],
struktura kryształu, struktura krystaliczna,
rozmieszczenie atomów, jonów lub cząsteczek w komórce elementarnej kryształu (sieć przestrzenna);
socjol. podstawowe pojęcie stosowane w humanistyce i naukach społecznych, najczęściej w socjologii (rozpowszechnione przez H. Spencera i É. Durkheima) i antropologii społecznej (rozpowszechnione przez A.R. Radcliffe-Browna).