uzbrojenie
Encyklopedia PWN
uzbrojony i opancerzony wóz bojowy, mający zdolność manewrowania oraz pokonywania przeszkód, przeznaczony do działania w bezpośredniej styczności z nieprzyjacielem;
opancerzony i uzbrojony pojazd mech. na podwoziu kołowym lub gąsienicowym (dawniej także półgąsienicowym) o dużych zdolnościach pokonywania przeszkód w terenie, często pływający;
całokształt spraw związanych z wojskiem i sposobem prowadzenia wojny.
Armia Polska w ZSRR 1941–42 (AP w ZSRR), właśc. Polskie Siły Zbrojne w ZSRR,
związek operacyjny i ośrodek organizacyjno-szkoleniowy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, podległy rządowi polskiemu na uchodźstwie, a operacyjnie dowództwu Armii Czerwonej;
berdysz
wielki, szeroki topór o zakrzywionym (półksiężycowym) ostrzu, dł. 40–80 cm, osadzony na długim (ok. 1,8 m), grubym drzewcu;
[łac.],
