uprawa
Encyklopedia PWN
wyspecjalizowany dział rolnictwa obejmujący uprawę i hodowlę roślin warzywnych (warzywnictwo), sadowniczych (sadownictwo) i roślin ozdobnych (kwiaciarstwo) oraz urządzanie i pielęgnowanie terenów zieleni na obszarach zurbanizowanych.
agrotechnika
całokształt zabiegów stosowanych w technologii uprawy określonych gat. lub odmian roślin uprawnych (gł.: okopowych, pastewnych, przem., warzywniczych, sadowniczych i zbóż);
[gr. agrós ‘rola’, technikós ‘kunsztowny’],
nauka obejmująca całokształt wiedzy o łąkach i pastwiskach, nazywanych ogólnie użytkami zielonymi, działalności gosp., której zadaniem jest pozyskiwanie możliwie wysokich plonów pełnowartościowej paszy (zielonej i siana) dla zwierząt gospodarskich oraz utrzymywaniu tych użytków w wysokiej kulturze rolnej.
jedna z najgroźniejszych chorób ziemniaka i pomidora powodowana przez patogen Phytophthora infestans, zaliczany obecnie do Chromista;
